E-maile dotyczące pracy

Witajcie Kochani!!!

Dzisiaj chciałam koniecznie poruszyć temat otrzymywanych od Was e-maili. Przede wszystkim muszę napisać i z góry przeprosić, że nie jestem w stanie odpisywać na wszystkie... Nie spodziewałam się, że sprawa przybierze taki obrót i gdy ukazał się post o poszukiwaniu pracy w Norwegii co już było spory czas temu, zaczęłam otrzymywać od Was bardzo dużo e-maili. I początkowo naprawdę sumiennie na wszystkie odpisywałam, ale z czasem tych maili zaczęło przybywać z dnia na dzień coraz więcej i więcej. Z 2-3 maili dziennie, doszło do 30 a nawet 50 maili tygodniowo... Bardzo cieszę się, że blog zdobył taką popularność, cały czas jest regularnie odwiedzany i subskrybowany, bo to w końcu Czytelnicy są w ogóle sensem prowadzenia bloga. Niemniej jednak sama idea powstania bloga i moja wizja na temat bloga, to o czym ma on być miała koncentrować się wokół tematu przedszkola norweskiego, gdyż ten temat jest mi znany i o tym chciałam pisać przede wszystkim. Z czasem poruszałam inne tematy dotyczące Norwegii. Co chcę Wam powiedzieć poprzez ten post to prośba o to, żebyście mnie zrozumieli, że nie odpisuję na wszystkie maile, nie odpisuję na pytania na które nie posiadam wiedzy. Gdybym chciała odpisywać na wszystkie również w taki sposób, że niestety nie posiadam żadnych kompetencji w tej kwestii itp.... musiałabym spędzać całe dnie przed komputerem. Dlatego naprawdę jeśli będzie to mail dotyczący znanego mi tematu, na pewno odpiszę. Maile czytam naprawdę w wolnej chwili, głównie w metrze w drodze do pracy, która zajmuje mi około 20 minut. Myślę, że moje wytłumaczenie tutaj w poście będzie lepsze niż usunięcie adresu kontaktowego, co przeszło mi w pewnym momencie na myśl. 

Druga rzecz dotyczy tego, że maile, które otrzymuję w przeważającej części dotyczą pracy i poszukiwania pracy w Norwegii. Od razu chcę napisać, że NIE JESTEM W STANIE NIKOMU "ZAŁATWIĆ" PRACY !!! Nie mam takiej możliwości, jestem zwykłym pracownikiem, który aktualnie również poszukuje nowej pracy. Co więcej ilość maili z prośbą o pomoc w znalezieniu pracy w Norwegii po prostu mnie przeraziła, zaszokowała i naprawdę nie spodziewałam się, że tyle osób w tak desperacki wręcz sposób chce się wyrwać z Polski za pracą, za godnym życiem, co często pojawiało się w mailach. To jest naprawdę straszliwie przykre, że ojczyzna nie jest w stanie tego zapewnić. W mailach pojawiają się gorzkie słowa na temat nijakich kontraktów, tzw śmieciowe umowy, zwolnienia po długoletniej pracy na stanowisku tylko z takiego powodu, że ktoś na górze, kto przyszedł nowy ot tak zdecydował wymienić kadrę na swoich krewnych, znajomych...itd. Jest to wszystko strasznie bulwersujące. Większość osób, które do mnie napisały to rodzice małych dzieci, którzy po prostu obserwując sytuację w Polsce planują wyjazd zagranicę z myślą o przyszłości dla swoich dzieci. Zdarzały się bardzo wzruszające maile od Was, które czytając nie sposób nie uronić łzy... Sytuacja naprawdę nie jest ciekawa zważywszy na fakt, że lada dzień zabraknie jakichkolwiek pieniędzy na emerytury, ponieważ osób w wieku produkcyjnym, którzy akurat na nie zarabiają, po prostu nie będzie. Młodzi Polacy uciekają masowo z kraju. I to jest fakt przerażający. Pytanie tylko czy znajdzie się ktoś, kto będzie w stanie to zatrzymać i ogólnie rzecz mówiąc naprawić system. 

Zostając w temacie maili, chciałam napisać jeszcze, że zdecydowana większość bardzo pochlebnie wyraża się o blogu, piszecie, że blog wciąga, że po przeczytaniu jednego posta, ma się ochotę przeczytać bloga od A do Z. To jest niezwykle miłe i naprawdę niesamowicie mnie cieszy, dodaje energii, taka informacja zwrotna od Was powoduje, że cały czas chcę dzielić się z Wami nowymi informacjami, czasem na to brakuje czasu, bo jak wiadomo człowiek nieraz znajduje się w takim okresie życiowym kiedy dużo się dzieje. Oczywiście otrzymywałam też maile, z których aż kipiało zwykłą zawiścią a wręcz ohydnym jadem ludzi, którzy moim zdaniem są zbyt zakompleksieni, niedojrzali żeby mieć jakiekolwiek zdrowe spojrzenie na świat, ludzi pogrążonych w swoim świecie nienawiści. Chcę jeszcze dodać, że wyrzucanie mi rzeczy typu że zachwalam Norwegię, że zapomniałam skąd pochodzę, wszelkie wyzwiska itp są kompletną bzdurą nie robią na mnie absolutnie żadnego wrażenia może oprócz niesmaku. To jest mój blog, to ja decyduję o tym co na nim się znajduje, o czym piszę i w jaki sposób piszę. Poza tym znam siebie najlepiej wiem skąd pochodzę i kim jestem. Dlatego apeluję do osób, które pisały tego typu maile, proszę niepotrzebnie nie spamować mojej skrzynki. Jeżeli nie macie ochoty czytać mojego bloga, to co na nim robicie? Żeby tym nieciekawym akcentem nie kończyć, zajrzyjcie do Off-topic'u ;)

Off-topic

Dzisiaj, czyli drugą niedzielę listopada obchodzony jest w Norwegii Dzień Ojca (Farsdag). Z tej okazji starsze już dzieci zapraszają swoich Tatusiów do różnych miejsc, np. na pizzę albo chociażby na spacer do parku. U nas w tym roku nastąpiło małe połączenie dwóch okazji a mianowicie zbliżających się urodzin męża i Dnia Ojca właśnie, które miało swój finał we wczorajszej super potajemnie zorganizowanej imprezce ;) Razem z grupą przyjaciół żyliśmy w małej konspiracji przez tydzień :D Wszystko się udało, nawet mój tort, którym koniecznie muszę się pochwalić :D 

Wszystkim super Tatkom życzę cudownego dnia!!!